De hoeveelste keer is dit al dat we deze meedoen?
2024: https://www.stekelridders.be/2024/09/29/wedstrijdverslag-open-street-hever-boortmeerbeek-2024/
2023 waren we te hard afgegaan, daar is geen verslag van.
2022: https://www.stekelridders.be/2022/10/02/wedstrijdverslag-open-street-hever-boortmeerbeek/
2021: https://www.stekelridders.be/2021/10/03/verslag-open-street-hever-boortmeerbeek/
2019: https://www.stekelridders.be/2019/10/05/wedstrijdverslag-open-street-boortmeerbeek-hever-2/
2018: https://www.stekelridders.be/2018/10/13/wedstrijdverslag-open-street-boortmeerbeek-hever/
Veel keer dus. Het is daar tof, er zit daar vis, dus we zijn erbij.
“Bei jeder Schweinerei, sind wir dabei!” zei den Duits.
Het was met veel zwijnen deze keer, bijna 100! En het grootste zwijn staat vanvoor.
Scorekaart afhalen, een contract voor het verkopen van onze ziel aan de Duivel ondertekenen, en dan omstreeks 08:30 werden de controlekaartjes uitgedeeld en mocht de meute los.
En wij los! In een traditiegetrouw vochtig herfstweertje.
Ja, het begin van de herfst is de ideale tijd om baarzen te tikken, maar het is ook het seizoensgetijde dat het vocht uit de hemel begint te vallen. Dat gaat samen. Daar kan de organisatie niks aan doen.
Regenbottenkens en een regenfrakske, en een beetje hemelvocht is allemaal zo erg niet. Het waren maar een paar lichte buien, nog niet eens de moeite om nat van te worden.
MAAR! De wedstrijd was eigenlijk al in de eerste minuut verloren.
Een speed pedelec die 100% rechtdoor over den dijk vlamt, is nog altijd niet zo snel als een wagen die aan een overdreven snelheid over de steenweg knalt. Het is nipt, het verschil is minder dan een halve minuut. Het hangt ook van het verkeer af, maar om half 9 ’s morgens op een zondag is er geen verkeer. En dan is de auto rapper.
Resultaat: we kwamen twet. Twet op de stek en – spoiler alert – twet in de stand.
Tijdens de verkenning lag de vis nog niet opgestapeld. Maar een frisse klets regen een een koud nachtje, en ze kruipen bij elkaar, op 1 klein hoopke.
En wij zaten net naast het hoopke. En feedervisser Marc zat er boenk op.
Marc is soort van de Stig van het vissen. We kennen hem al van de wedstrijd in Willebroek.
“Sommigen zeggen dat hij een vis kan vangen in een plas regenwater.”
“Sommigen zeggen dat hij een derdewereldland kan onderhouden met de vis die hij uit het water sleurt.”
“Sommigen zeggen dat hij feederstokken gebruikt om baars te tikken.”
Al wat wij weten is dat hij 120 vissen had in de voormiddag, en wij maar 58.
Maar wel japen:
Dat is ook al iets hé, mooie japen vangen.
Dat was niet de grootste baars trouwens, en zeker niet de grootste vis.
De grootste vis was een meerval van 130cm die naast ons is afgedrild. Dik chapeau voor team taart geen vlaai. Team patisserie.
Maar dus voormiddag: japen vangen, maar net naast de hoop vis zitten spartelen. Maar wel een gouden:
Dan om 12u even terugknallen voor een hotdog of drie:
Hmmmmmm…..
En een dorfke en een drankje. Daar is middagpauze wel goed voor.
Team daiwa. Team Flandersfisher. Altijd paraat voor een palindroom of twee.
Koortsmeetsysteemstrook.
Spurtrups.
Er waren veel jeugdteams ingeschreven, en daar waren de nodige voorzieningen voor getroffen:
Lief hé, van nonkel Patrick?
En eindelijk iemand die met het skateboard aantreedt! Dat staat al jaren in het reglement dat het toegestaan is, zelden dat daar iemand van gebruik maakt.
In de nachternoen: meer van hetzelfde, maar dan veel minder.
De hoop vis was niet meer aan de waggel te krijgen. Die lagen waarschijnlijk met kaakpijn op een hoopke. Geen beweging in te krijgen.
MAAR! We hadden nog stekken…. … dachten we zelfverzekerd.
Al onze andere stekken gaven nul de botten. Geen tik. Nul de knotsen.
Dat is heel raar. Die geven altijd vis, maar nu niet. Drie stekken afgefietst, 2 grondels.
MAAR! Als je continu andere teams ziet rondfietsen, dan zijn die even hard op den dool. Dan wordt er gewoon even niet gevangen. Fris windje, volle maan, helder water: niet goed. Niet goed overal.
Na een paar uur vruchteloos rond te dolen, hebben we dan op de wilden boef toch een school format baarzen gevonden. Het was wel een heel werk om die school af te melken, met immer ander aas en langere pauzes. Maar toch: het ging vooruit. Soms elke worp beet. Toch een paar lijnen mogen bijschrijven op ons kladblad.
Tot bloedens toe!
Het was een school mooie japen, maar ene had een heel scherp kieuwdeksel en veel qui-vive.
Er is geen snoek gevangen.
Maar dan! Dan moet het strafste nog komen.
Velos terug in de camionette. Zeer convenabel. Gerieflijk.
Pintje drinken. Beetje spekken. Verhalen vertellen. Excuses bovenhalen. Betichtingen uiten. Flieberkes voelen.
Enzovoorts enzovoorts…
En terwijl nonkel Patrick in Excel bezig is, vist de jeugd maar verder. Die wisten van geen ophouden.
En Patrick zelf ook niet.
ELK jeugdteam had prijs. ELKE jeugdvisser had een stok.
Open Street Hever-Boortmeerbeek heeft waanzinnige sponsors!
Al die lachende gezichtjes: er nog iets goed in de wereld.
En waanzinnig veel prijzen.
En team G-tail Gangsters?
We komen twet. Tweede op de stek, tweede in de uitslag. In de namiddag hebben we nog van een plaats 3 naar een plaats 2 kunnen wippen.
Daar zijn we content mee. Kunnen we feedermateriaal van kopen!
