Vissen zijn de enige wezens die nog onvoorspelbaarder zijn dan vrouwen! Soms zijn ze geïnteresseerd in wat je te bieden hebt, soms niet. Soms kan je ze vinden, soms niet. En als ze er zijn, zijn ze ineens allemaal daar! En hoe meer je er gevangen hebt, hoe meer kennis je opdoet. Maar het leerproces zal nooit stoppen.
Dus het enige wat je kan doen om ze te proberen doorgronden, is: ze in huis nemen en goed “soigneren”.
Vissen zijn de ideale huisdieren voor luie mensen. Ze blaffen niet. Je moet er niet mee gaan wandelen, en weinig personen zijn er allergisch voor.
Dit is Barry de grondel. Garry de grondel had beter geweest, maar de kinderen geven de namen. Logica zit er niet echt in.
Barry is klein, en kan niet goed zwemmen. Hij kan enkel flappen met zijn borstvinnen en op zijn buik liggen.
Hij heeft geen zwemblaas, en kan dus niet zweven. Hij flapt wel af en toe omhoog en omlaag, maar altijd even sierlijk als een baksteen.
Barry gaat af en toe op zijn troon zitten. Hij heeft een buikvin die meer een zuignap is. Da’s heel handig.
Barry is de kleinste en de traagste, maar absoluut DE BAAS als het over eten gaat. Hij staat altijd eerst in de rij! En zijn buikje is altijd rond en gezwollen, nog voor de anderen gearriveerd zijn. Hij eet ook gewoon alles.
Dit is Roosje de snoekbaars. Het was de beurt aan de dochter om de naam uit te delen…
Roosje is heel delicaat wezentje, en eet niet goed. Haar buik is al helemaal ingeblutst, en als het licht goed zit, kan je haar hart zien zitten.
Ze kan wel indrukwekkend vooruit schieten om een prooi te pakken. Maar ze is echt bedeesd, die prooi is dan meestal een watervlo of een vers de vase. Dat bedeesd zijn is iets minder erg ’s nachts of als de zon weg is. Licht is niet goed voor kleine snoekbaarsjes, daarom staat de aquariumlamp maar een paar uur per dag op.
Wie hebben we nog? Komodo en Zeeschild, de blankvoorns. Volgens de kinderen is dit een tweeling, volgens Moeder Natuur is die kans heel klein.
Blankvoorns doen gewoon onopvallend de dingen die ze doen. Rondzwemmen en eten enzo. En vis zijn. In de vrije natuur worden ze ook opgegeten, maar in het aquarium voorlopig niet.
Lily en Love zijn baarsjes. Er was ook een Lily senior van 11 of 12 centimeter, maar die begon enthousiast te happen naar de kleine Love van 5 centimeter. En op een gegeven moment was Love niet meer terug te vinden, dus hebben we Lily senior bedankt voor bewezen diensten, en vrijgelaten in de natuur. Maar dat was dus een inschattingsfout, want juffrouw miniminibaars zat gewoon langdurig schrik te schijten tussen 2 stenen.
Baarzen zijn ook zo’n oer-inheemse soort die gewoon altijd overleeft, en heel veelzijdig is. Ze eten ook eender wat er rondvliegt en zijn niet rap ongelukkig. Ook een hele mooie vis, met die opvallende rugvin die afhankelijk van de situatie wordt opvouwen of wordt ontplooid.
En over vinnen gesproken: het is ongelooflijk om te zien wat vissen allemaal kunnen: volle gas vooruit, en dan afremmen op minder dan een centimeter. Of met de neus verticaal naar boven of verticaal naar beneden gaan hangen, of op de zijkant. Dat is waarschijnlijk zoals handstand bij mensen: je ziet niet dikwijls mensen spontaan handstand doen, maar het kan wel gewoon.
Wat hebben we nog? We hadden een karpertje, maar dat was een gekweekt spiegeltje, en die was veel te agressief. Die leek ook spastisch: om de paar seconden kreeg hij een stuiptrekking. En soms zwom hij een uur lang links-rechts-links-rechts. Dat zag er wat debiel uit, en helemaal niet rustgevend. Dus die heeft ook “zijn vrijheid herwonnen”.
Maar dit is Regenboog, de zoetwaterkreeft. Ja, dat is weeral een naam van de dochter. De zoon wou hem Pincher noemen. Of Crusher. Vissen zijn een beetje zoals levende pokémons: je moet alle soorten verzamelen en laten evolueren.
Regenboog zit heelder dagen boven in de planten. Daar is ze ook gevangen: in de mast van een waterplant. Best een alien-achtig beest, als je van dichtbij kijkt. Eet ook alles wat een geurtje heeft.
Hier zie je een gevecht om de waterplant, tussen Regenboog en Knipper, de wolhandkrab.
Knipper is een klein wolhandkrabje dat heel de dag onder een steen ligt, ingegraven. ’s Nachts gaat ze op wandel, zijdelings.
Wolhandkrabben zijn … ofwel invasieve exoten zoals de grondel, ofwel een nieuw deel van ons ecosysteem. Ze eten ook alles, maar Knipper trekt graag de haartjes af van de zebramosselen. Knipper is een haarkapper!
Het is onwaarschijnlijk interessant om vissen bezig te zien. Soms, voor schijnbaar geen enkele reden, gaan ze zweven op half water. Op open water, en met allemaal samen. Of de buik schuren tegen het grind, zomaar.
Ook een interessante observatie: een vis die 1 keer met het schepnetteke gevangen is, om daarna een reis rond de wereld te maken in een kleine emmer, die herinnert zich dat! Als je dan nog maar met het schepnetje door het water gaat in zijn richting, dan kruipt hij of zij weg onder de grootste steen! Het is alsof hij of zij weet gewoon dat het voor hem of haar is.
De verzameling vissige pokémons is nog niet compleet: er ontbreken nog wat soorten. Hengelheld Hoebie heeft ook een hobbyaquarium, met ook nog een ruisvoorn, een zeelt, karper, kolblei en een zonnebaars. Om jaloers op te zijn!
In theorie hebben we ook nog een kleine brasem en een mini snoekie nodig, om de biotoop compleet te maken. En steurgarnalen! Die zijn een ecologische sleutelsteen, maar ook een lekkernij voor de baarzen. Garnalen verdwijnen nogal snel. Als u een tip heeft waar we onze collectie waterachtige pokémons kunnen uitbreiden: laat het zeker weten!