Meteen naar de inhoud

Zeebaars, de zoute stekelridder

Alles wat een baars kan, dat kan een zeebaars beter. In scholen zwemmen, als een zot aanbijten, met de kop schudden en haken doen lossen,…

Een zeebaars is eigenlijk gewoon een baars van de zee. Logisch, hé? Hetzelfde maar beter.

Hoe vangen we zo een zoute stekelridder?

Het begint allemaal met een goede gids. Want het moet juist zijn, het steekt nauw. (Dank u Maarten!)

Zeebaars is een beetje een probleem, want hij groeit traag, en hij is heel, heel lekker. Het gestroop is eigenlijk niet te overzien. De kansen zijn dus beter in een land met meer opties – Nederland dus, en op plekken waar beroepsvissers niet mogen komen. Verder gaan we geen hints meer geven voor stekken, want er staat al genoeg volk in de rij om eens een zeebaars te vangen.

En wijle weg! Met de trotinette.

Dat is niet wettelijk verplicht, maar wel de manier om ergens te komen waar je niet in de rij moet staan.

Wat hebben we verder nog nodig? Een waadpak en stevige enkels. Zeebaars houdt van structuur, dus zeebaarzen vangen vanaf de kant betekent dat je over gladde rotsblokken gaat moeten kruipen, onvermijdelijk.

Voor het klefferen over rotsblokken hebben we 2 tips: (tips en onderbroekenhumor zijn aanwezig in elk stekelridders artikel)

Tip 1: de laagwaterlijn is verraderlijk!

Net boven de lijn van laagwater, daar klotst en schuurt en stroomt het het hardste. Dus op die hoogte wordt al het zand van tussen de blokken weggespoeld. Het gevolg: zeer diepe gaten waar heel je been in verdwijnt. Daarom is er tip 2.

Tip 2: probeer tussen de blokken te lopen in plaats van er boven op.

Als je hoog staat, kan je diep vallen. Als je diep staat, kan je niet meer dieper. Tussen de blokken wandelen is trager, maar veiliger.

Welk materiaal moeten we hebben? Een stok om extreem ver te lanceren, zoals de Daiwa Prorex X Dropshot, braid van ongeveer 0.10mm, en een voorslag van ongeveer 0.30mm.

Kunstaas hangt af van waar je vist. Waar je extreem ver moet lanceren, is een pilker van 20 gram een nuttig apparaat. Als je die lanceert, ben je blij dat er 150 meter braid op je spoel staat, en niet 100. Er komt ook braid bloot te liggen, die heel lang geen daglicht heeft gezien.

Maar hét shadje, een onmisbaar ding voor zeebaars, is toch wel de fiiish minnow. Niemand weet hoeveel i’s er in staan, maar meer is altijd beter.

Dit kunstaas is zeer speciaal. En het is gewoon heel geschikt voor zeebaars: het lijkt op een zandspiering, wat het favoriete voedsel is van onze mister seabass. En het is weedless en het smijt als een pijl. Dat is exact wat je moet hebben.

Het speciale zit hem in de actie. Er is iets briljants in de manier waarop de weedless haak kan scharnieren tegenover de kop, maar daarbij toch wat weerstand heeft van het rubber van het shadje. Dat, gecombineerd met de spitse kop en de positie van het oogje, dat niet helemaal op de punt staat, maar een beetje naar achter. Die magische, uitgekiende combinatie zorgt ervoor dat een fiiiish shad door het water dart als een echt visje. Er zit net genoeg hysterese in de actie om realistisch te zijn. Bijna realistischer dan een echt aasvisje.

En duur hé.

Enfin, dus:

  • een lange autorit tot in het midden van nergens,
  • halsbrekend gekreffel over gladde rotsblokken tot het zweet in uw nek en het water aan uw zak staat,
  • een fiiiiish aan de lijn,
  • en hengsten maar.

Ah, en nog een noodzakelijk ingrediënt: stroming.

Stroming is belangrijk, en de stroomnaad is waar het te doen is.

Het is allemaal niet simpel: maar als je fiiiiiiiish shadje op de correcte manier langs de juiste stroomnaad huppelt:

Pets! Zeebaars aan de haak.

Wat vechters, zeg. En prikken. Ze hebben meer prikkers dan zoetwater baarzen. Al de vinnen zijn pikant!

Sportieve bedoening, dat zeebaarsvissen. Eerst met het waadpak op de trotinette, dan zo hard klefferen dat het geleden is van in de speeltuin toen we nog op de kleuterschool zaten, en dan knalharde aanbeten en zeer sportieve drils.

Wat is dit?!!? Een fronske uit de diepe zee? Een zeehond zijn anus uitgerukt? Een zoutwater fagijn? Een onderwater flamoes?

Wat het ook is, we gaan er geen vinger insteken, en er komt slijm uit.

Jakkes. De Zee verbergt diepe geheimen, en we moeten het eigenlijk niet weten.

Nog zo een anus! Wat is dat daar beneden, een kweekveld voor aquatische kringspieren??

Weg daarmee! Laat ons nog een baarsje vangen.

Wat een heerlijke sport, maar niet gemakkelijk.

Laatste tip: het is heel belangrijk om na elke zoute sessie met je stokken in de douche te gaan. Zout water afspoelen met de tuinslang zou eventueel ook nog wel kunnen, maar begin daar eens mee om half 2 ’s nachts.

Lichtjes spoelen met lauw water is echt absoluut noodzakelijk. Want zout vreet alles aan: molens, ogen, draad,…

Zout is goed voor baarzen, daar worden ze sterk van. Maar niet goed voor gerief.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *